چند وقت پیش بود که برای عکس 2 روز پشت سر هم رفته بودم مدرسه راهنمایی و خوابگاه نابینایان تو مشهد. خیلی هوس کردم دوباره برم بهشون سر بزنم! دلم بدجور هوای صمیمیت دنیاشونو کرده!............. هیچ وقت یادم نمیره فردای روزی که رفته بودم خوابگاهشون، قرار شده بود از سر کلاس ها و در حین درس خوندن عکس بگیرم. وسطای عکس گرفتن بود که یکیشون آروم ازم پرسید: دوربینتو از دیروز عوض کردی؟! ........... راست می گفت! اون روز مجبور بودم با دوربین دفتر برم بجای دوربینم! ....... خودمم از اون روز به صدای دوربین حساس شدم!
این چند روزه یک سر یهشون می زنم.
دیدی چه حس شنوایی خوبی دارن؟ هیچ وقت نمیتونم تصور کنم یه روزی اگه بینایی چشمام رو از دست بدم باید چیکار کنم؟ :(
بقیه ی حواسشون قویه
--
در مورد خوانندگی ، من اصلآ ایرانی نمیخونم آه ! باید برم آمریکا تست بدم !
Talent Show
!
اونطوری که خیلی عالیه
من تو خیابون های همین شهر /پلاسم /موظفی از سکوت من /عکس بگیری..
جالب بودش
حتما