صبح ها!

منو با خودت به اونجا که روزی فکر نمی کردم می بری! صبحی نیست که با فکر و خیال از خواب بیدار نشم! بهترین راه سرگرم کردنه خودم از ریشه و بنه! فرار از 10 دقیقه معطلی ذهنی!

فینال

یعنی می شه فینال این جام بین آرژانتین و انگلیس باشه؟! می شه دست خدا بازم کاری بکنه؟!

ریسک؟

ریسک چه جایگاهی تو زندگی آدم داره؟! چقدر ریسکی هستی؟! بزرگترین ریسک زندگیت؟ سوالایی از این قبیل داره می برم تو موضوعی با این عنوان. شناخت ریسکی بودن یا نبودن حاصل شناخت فرد از خودشه و دنیای اطرافش و درگیر شدن با تناسب این 2 شناخته. وقتی دنبال یک موضوع می گردی که  4 نفر دور هم نشستین و از بحث سیاسی و  اینجور چیزا کم کم کلافه شدی، خوب موضوعی به نظر می رسه واسه حرف! 

آقای افتخار!!

یا ابلفضل! افتخاری دوباره آلبوم داده!

نصایح!

یکی از مشخصه های نسل قبل ما ترسه، شاید واژه زیاد خوبی نباشه، محتاط بودن بهتره. علت هاشو به نظر می شه تو واقع اجتماعی گوناگون و شرایط پر تنشی که شاهد بودن جست و جو کرد. ما داریم با آدم هایی زندگی می کنیم که علاوه بر سردی و گرمی زندگی شاهدان شرایط اجتماعی خاص و ملتحبی بوده اند که نا خودآگاه با افزایش سنشون احتیاط و یکی از ویژگی های اصلی و مشترک نسلشون کرده، اینا پدر و مادر های ماهستن، پدر مادر هایی که باید به نوعی این خصیصه احتیاط و از اونا قبول کنیم.